افشاگری های کاوه اشتهاردی که بدون ارائه مدرک و صرفا بر اساس بسیاری از اخبار شفاهی و شایعات مطرح در بولتنها انجام شده بود، از سوی رسانه های دولتی اقدامی شجاعانه قلمداد شد و در حالی که وی به دلیل این اقدام تحت هیچ گونه پیگیرد حقوقی قرار نگرفت و صرفا بدلیل تخلفات قبلی خود به حبس و شلاق تعلیقی محکوم شد، موجی از اعتراض و تخریب و حمله به قوه قضاییه در رسانه ها ایجاد شد
در حالی که رسانه های دولتی طی ده روز پس از افشاگری و اتهام زنی های کاوه اشتهاردی، به شدت از وی حمایت کردند، بسیاری از این رسانهها نه تنها از افشاگریهای الیاس نادران حمایت نکردند، بلکه آن را بی اخلاقی و بیتقوایی قلمداد کردند.
به گزارش خبرنگار «آینده»؛ افشاگری های کاوه اشتهاردی که بدون ارائه مدرک و صرفا بر اساس بسیاری از اخبار شفاهی و شایعات مطرح در بولتنها انجام شده بود، از سوی رسانه های دولتی اقدامی شجاعانه قلمداد شد و در حالی که وی به دلیل این اقدام تحت هیچ گونه پیگیرد حقوقی قرار نگرفت و صرفا بدلیل تخلفات قبلی خود به حبس و شلاق تعلیقی محکوم شد، موجی از اعتراض و تخریب و حمله به قوه قضاییه در رسانه ها ایجاد شد.
اما پس از ده روز که الیاس نادران، نماینده مجلس شورای اسلامی که به جهت مسوولیت قانونی خود به اسناد و اطلاعات خاص دسترسی دارد، مطالبی را راجع به محمدرضا رحیمی طرح کرد، رسانه های دولتی با حمله شدید به وی و صداوسیما، این اقدام را غیراخلاقی، غیرقانونی و بی تقوایی دانستند.
این در حالی بود که مطالب طرح شده از سوی الیاس نادران کمتر از یک دهم مطالب ادعایی اشتهاردی بود و او تنها خواستار رسیدگی به اتهامات فردی شده بود که با وجود در دسترس بودن و متهم شدن، از بررسی قانونی اتهاماتش مصون مانده است.
این سبک موضع گیری های دوگانه در قبال موضوعات مشترک با مختصات مشابه، باعث شده، برخی چهره های حامی دولت که صرفاً به واسطه حمایت رهبری از مجموعه دولت حمایت میکنند، رویه منتقدانه تری را در روزهای گذشته نسبت به رسانه های دولتی اتخاذ کنند و به نقد این رفتار دوگانه بپردازند تا تفاوت دیدگاه های طرفین ملموس تر شود.
http://www.ayandenews.com/news/23511/