"استاکس نت"؛ کرمی که غربی ها از آن آویزان شده اند

سه راه پیش روی غرب پس از شکست مذاکرات استانبول

کارکرد این تاکتیک از آنجا ناشی می شود که غرب تحریم ها را با این پیش فرض به تصویب رسانده که سبب افزایش هزینه های ایران شده و در نهایت باعث عقب نشینی این کشور از موضع هسته ای شود ، اما وقتی دیپلمات های ایرانی در جریان مذاکرات حتی حاضر به گفتگو درباره مسایلی همچون غنی سازی اورانیوم و چرخه سوخت نیستند و این مسایل را جزء حقوق خود می دانند ، عملا کارآیی گزینه تحریم زیر سوال می رود و سه راهکار برای غرب باقی می ماند.

پس از بی نتیجه ماندن مذاکرات ایران و 6 کشور عضو گروه 5+1 در استانبول ترکیه دیپلمات های غربی با معضل یافتن پاسخ برای این سوال اساسی روبرو شده اند که : گام بعدی آنها در قبال فعالیت های هسته ای ایران چه خواهد بود؟

به گزارش عصر ایران رسانه های غربی پس از انتشار خبر بی نتیجه بودن مذاکرات ، بیشتر این سوال را مطرح می کنند که شکست مذاکرات با ایران به چه معناست ؟ آیا باید به سمت تشدید تحریم ها رفت ؟ آیا باید مساله حمله نظامی در دستور کار قرار گیرد ؟ یا اینکه به ادامه روند کجدار و مریز گفتگوها دل خوش کرد ؟

سوال اصلی درباره گام بعدی غرب در حالی مطرح می شود که به نظر می رسد در قسمت مذاکره کنندگان ایرانی آرامش بیشتری حاکم است و دیپلمات های ایرانی مذاکره کننده با اطمینان بیشتری سخن می گویند.

مذاکره کنندگان ایرانی در دو دور مذاکرات ژنو و استانبول تاکتیک جدیدی به کار بردند و به نظر می رسد در این زمینه موفق هم بوده اند ، چرا که با وجود نبود یک راهبرد مشخص برای برداشتن گام بعدی غرب در مواجهه با ایران ، دیپلمات های غربی حالا باید پاسخ دهند که نتیجه تحریم ها چه بوده است ؟ و این تاکتیک جدید ایران در واقع نشان دادن عملی بی نتیجه بودن تحریم ها است.

هر چند که تحریم ها طبیعتا اثرات و هزینه هایی در اقتصاد ملی ایران داشته است ، اما دیپلمات های ایرانی در حال حاضر با ژست ها و سخنرانی های خود در حال مخابره این پیام به غرب و افکار عمومی آنها هستند که : " ما با تحریم ها سر سوزنی عقب نخواهیم نشست ".

اهمیت  و کارکرد این تاکتیک از آنجا ناشی می شود که غرب  تحریم ها را با این پیش فرض به تصویب رسانده که سبب افزایش هزینه های ایران شده و در نهایت باعث عقب نشینی این کشور از موضع هسته ای شود ، اما وقتی دیپلمات های ایرانی در جریان مذاکرات حتی حاضر به گفتگو درباره مسایلی همچون غنی سازی اورانیوم و چرخه سوخت نیستند و این مسایل را جزء حقوق خود در چارچوب معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای می دانند ، عملا کارآیی گزینه تحریم زیر سوال می رود و با زیر سوال رفتن کارآیی تحریم ها ، سه راهکار مشخص برای غرب باقی می ماند :

1- راهکار آخر یا همان حمله نظامی را در دستور کار خود قرار دهند : در این زمینه هیچ اجماعی حتی بین متحدان نزدیک عضو ائتلاف تحت رهبری آمریکا در غرب دیده نمی شود . دولت اوباما به این گزینه روی خوش نشان نمی دهد و اخیرا با اظهارات رییس سابق موساد درباره عدم دست یابی ایران به سلاح هسته ای تا 5 سال دیگر، در داخل اسراییل هم در این زمینه توفانی سیاسی و دیپلماتیک بر پا شده است . این اظهارات "داگان" در واقع و آن طور که روزنامه " هاآرتص " نوشته است ستون فقرات گزینه حمله نظامی به ایران را فروریخت .

2- تشدید تحریم ها : این گزینه ای است که محتمل ترین راه غرب برای ادامه موضع خود در قبال ایران است ، اما ایران همان گونه که تا کنون نشانه داده با گزینه تحریم از میدان به در نمی رود و حاضر است هزینه های تحریم را تا جایی که عملا سبب قفل شدن کامل سیستم کشور نشود ، به جان بخرد .

علاوه بر این طرفداران گزینه تحریم باید با "غرغر" های طرفداران جنگ نیز مقابله کنند ، وانگهی بسیاری از تحلیلگران در غرب بر این گمانند که  تحریم ها کمی فریبنده هستند چرا که دل بستن غرب برای نتیجه بخشی تحریم ها علیه ایران ، همانند اعطای زمان به ایران است ، یعنی همان عنصر ارزشمندی که از نظر برخی تحلیلگران غربی ، در حکم " کیمیا " است و ایران را تبدیل به برنده بزرگ "گذر زمان" خواهد کرد.

 

3- کنار آمدن با ایران و پذیرش واقعیت ایران اتمی : این راهکار از نظر ایران عقلانی ترین راهکار غرب در قبال ایران است . اگر ایران احساس کند که غرب به حقوق هسته ای اش احترام می گذارد و حق دست یابی ایران به تکنولوژی صلح آمیز هسته ای و چرخه سوخت بومی را می پذیرد ، حتی حاضر است شفافیت بسیار بیشتری از خود نشان دهد .

در این صورت است که ایران به طور جدی می تواند امتیاز داده و امتیاز بگیرد ، چون خیالش از حق هسته ای و پذیرفته شدن جایگاه برتر این کشور در منطقه راحت می شود ، اما غرب تا کنون نشان داده که هنوز حاضر به پذیرش این مساله نیست و بیشتر مایل است ازطریق فشار تحریمی ( و به طور مکمل تهدید نظامی )حرف خود را به کرسی بنشاند.

استاکس نت معجون شفا بخش عملیات روانی

در کنار این سه راهکار غرب ، این کشورها باید برای افکار عمومی خود هم جوابی داشته باشند تا عقب نشینی های موضعی خود و برنداشتن گام هایی که ادعایی می کنند می توانند بردارند ، را جبران کند . " استاکس نت " و ادعای کند شدن برنامه های هسته ای ایران و اختلال جدی در تاسیسات کامپیوتری ایران ، همین دستاویز است.

عدم تشدید تحریم ها ، نتیجه بخش نبودن مذاکرات ، جواب ندان تحریم های موجود و عدم امکان حمله نظامی ، معضلاتی است که غرب با آن مواجه است و برآیند کلی همه این اتفاقات نا میمون ( برای غرب) " گذر زمان "  به نفع ایران است.

حالا باید کشورهای غربی جوابی برای افکار عمومی خود داشته باشند تا از یک فضاحت سیاسی جلوگیری کنند و این جواب ، همان ادعای از کار انداختن یا مختل کردن برنامه هسته ای ایران از طریق کرم رایانه ای " استاکس نت " است .

با استاکس نت دهان منتقدان تا حدودی بسته می شود و در جواب سوال کسانی که می پرسند : " پس نتیجه این تحریم ها چه شد و گام بعدی چه خواهد بود؟ " گفته می شود : لازم نیست ما کار زیادی کنیم ، استاکس نت الان در سیستم های کامپیوتری تاسیسات هسته ای ایران خوب کار می کند !!".

http://www.asriran.com/fa/news/153935/%D8%B3%D9%87-%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D8%B4-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%BA%D8%B1%D8%A8-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D9%85%D8%B0%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D8%A8%D9%88%D9%84