آسیب شناسی تشکل های دانشجویی

از زمان تشکیل اولین انجمن اسلامی دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی تهران،که میتوان آن را نقطه آغاز فعالیت های دانشجویی دانست زمان زیادی گذشته است.
  

دانشجویان با گرایش های مختلفی در طول این مدت بارها طعم شیرین شهادت،توبیخ،کمیته انضباطی و....را چشیده اند.در طول این مدت همواره فعالیت های دانشجویان با تهدیدات و آسیب هایی جدی روبرو بوده است،که دلیل و مسبب  اصلی بسیاری از این آسیب ها خود دانشجویان بوده اند و به مرور زمان باعث شده تا از دانشجویان تحول خواه و آزاد اندیش گذشته که دغدغه اصلی آن ها مردم و کشور بودند.

امروزه اجتماع هایی از آنان و فعالیت هایشان باقی بماند که دغدغه اصلیشان تنها منافع شخصی و صرفا خوش گذرانی و دور هم بودن در یک جمع دوستانه جهت گذراندن اوقات است! منظور نگارنده در این نوشتار جریان یا تشکل خاصی نیست بلکه تمامی تشکل ها و جناح های دانشجویی با هر فکر و گرایشی را در بر میگیرد.

چرا که امروزه دیده میشود عقل و تفکر و استدلال و مطالعه که تنها سلاح دانشجویان قبل از انقلاب در برابر استکبار بود جای خود را به بحث های خشک و تو خالی داده است.و کار تشکیلاتی و تیمی و همیاری جای خود را به تمسک جستن به فلان نهاد ویا سازمان در خارج از دانشگاه داده است و آن هم برای رسیدن به برخی منافع شخصی و گروهی.

در واقع به جای آنکه دانشجو به جامعه خط بدهد در اکثر مواقع دیده میشود که افراد و گرو هایی خارج از دانشگاه به دانشجویان خط میدهند.در طول این مدت هر چند که تشکیلات دانشجویان فربه تر گشته و دانشجویان به طور نسبی با هر تفکری صاحب تریبون خود هستند اما دیگر خبری از کار تیمی و گروهی بر مبنا اعتماد و تفکر و اندیشه نیست.در گفتن اسباب و علل این که چرا دانشجویان و فعالیت های دانشجویی به چنین روزی مبتلا شد ذکر چندین نکته خالی از لطف نیست.

اول از همه همانطور که گفتیم هدف بسیاری از دانشجویان دیگر فربه ساختن فکر و اندیشه نیست بلکه صرفا رسیدن به منافع شخصی و سیاسی خود در آینده و لینک شدن  با فلان شخص یا نهاد در خارج از دانشگاه است تا در آینده برای خود پایگاهی داشته باشند و حتی بتوانند از این طریق به شغلی و کسب و کاری برسند.

قانون نیز چیز دیگری است که اکثر دانشجویان با آن بیگانه اند،هر چند که بعضی مسئولین بیگانه تر با آن،اما بارها مشاهده شده است که دانشجویان پس از سال ها فعالیت هنوز هم با قوانین و مقررات آشنا نیستن و ماحصل این رفتار توبیخ و تنبیه دانشجویان را در پی دارد.

عامل مهم دیگر تنزل دادن یک فعالیت تشکیلاتی و تیمی به یک جمع صرفا دوستانه و بگو بخند برای گذراندن اوقات است. هر چند که ماهیت فعالیت دانشجویی به گونه ای است که باید روابط در آن به صورت غیر رسمی و دوستانه باشد اما یک رسمیت حداقلی حتی برای یک جمع خانوادگی نیز لازم است!

همچنین خالی کردن هیجانات و احساسات عامل مهمی است که باعث میشود به سراغ فعالیت های دانشجویی بروند و ابن مورد را میتوان به کرار در هیاهو ها و جنجال های موجود در بحث ها و مناظره ها دانشجویان دید.قطعا دلیل دیگری نیز در افت کیفی تشکل های دانشجویی نقش داشته است اما این نکات اهم دلایلی بود که در طول این سال ها باعث شده تا در میان دغدغه های دانشجویان هر چیزی دیده بشود الا مردم و کشور!

*دانشجوی مدیریت دانشگاه اصفهان

منبع:  میلاد مرادی *