هتل های ستاره دار اما بی ستاره/ چه کسانی می توانند در سفر به هتل بروند؟

سفر رویای دور بسیاری از خانواده ها

ازار سفرهای تابستانی این روزها داغ تر شده است اما در این میان سهم گردشگری داخلی مردم بسیار کم است و بسیاری سفر به کشورهای همسایه را ترجیح می دهند. درواقع می توان گفت، چند سالی است، سفر به ترکیه، ارمنستان و امارات در ایام نوروز، تعطیلات مناسبتی و تعطیلات تابستانی...
  

بازار سفرهای تابستانی این روزها داغ تر شده است اما در این میان سهم گردشگری داخلی مردم بسیار کم است و بسیاری سفر به کشورهای همسایه را ترجیح می دهند.

درواقع می توان گفت، چند سالی است، سفر به ترکیه، ارمنستان و امارات در ایام نوروز، تعطیلات مناسبتی و تعطیلات تابستانی  باب شده است و بازار سفر به تایلند و مالزی و سنگاپور نیز رونق دارد، ایران با هزاران جاذبه گردشگری همواره از میلیون‌ها تومان ارز که برای سفرهای خارجی هزینه می‌شود و از کشور خارج می‌شود، بی‌نصیب می‌ماند.

این در حالی است که به روایت آمار تورهای گردشگری داخلی برای قشر متوسط و ضعیف یا آنقدر گران است که عطای سفرداخلی را به لقایش می‌بخشند و اگر هم با قرض و پس انداز قصد سفر داشته باشند ترجیح می‌دهند با‌‌ همان هزینه‌ها یا کمی بیشتر به سیر و سیاحت کشورهای همسایه بپردازند و یا امکانات نسبت به هزینه کرد‌ها آنقدر پایین است که بسیاری ترجیح می‌دهند یا سفر نروند یا چادر مسافرتی خود را برداشته و راهی شمال ایران شوند و چند روزی را در دل طبیعت استراحت کنند و به این ترتیب است که کسی سراغ تورهای گردشگری داخلی نمی‌رود.

انتقاد به گرانی هتل ها

با این تفاسیر می توان گفت رفتن به هتل برای بسیاری از خانوارهای ایرانی به یک رویا تبدیل شده است و این مساله هر سال انتقاداتی را به همراه دارد اما دریغ از اصلاح.

امسال نیز در تازه‌ترین این انتقادات مدیرکل سابق دفتر آمار و برنامه‌ریزی سازمان میراث فرهنگی ضمن انتقاد از گرانی قیمت هتل‌ها گفته: واقعاً راهکارهایی برای پایین‌آوردن قیمت هتل‌ها به‌طوری که هتلداران نیز ضرر نکنند وجود دارد اما معاونت گردشگری در این زمینه چه راهکاری دارد؟

این انتقاد در شرایطی است کهدر آخرین آماری که از سوی مرکز آمار ایران در سال 1393 منتشر شده است، از مجموع ۱۶۴ میلیون نفر شب‌اقامت در بهار سال 1393، تنها 4 درصد از مسافران در هتل‌ها اقامت داشته‌اند. بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران در بهار سال گذشته، اقامتگاه عمومی 4 درصد، اقامتگاه سازمانی 3 درصد، خانه بستگان و آشنایان 73 درصد، ویلا و آپارتمان اجاره‌ای 8 درصد، ویلا و آپارتمان شخصی 6 درصد، چادر و کمپ شخصی 4درصد و سایر اقامتگاه‌ها 2 درصد محل اقامات مسافران در فصل بهار بوده‌اند. 

 ایرانی ها به کدام شهرها بیشتر سفر می کنند؟

علاوه بر این نتایج این طرح مرکز آمار ایران در فصل تابستان سال 1393 نشان می‌دهد در این فصل، حدود ۵۴ درصد خانوارهای کشور که معادل ۱۲۱۰۸۲۷۰ خانوار هستند، حداقل یک سفر داشته‌اند، همچنین ۶۹ درصد از خانوارهایی که در این فصل به سفر رفته‌اند، دارای وسیله نقلیه و ۷۶ درصد دارای مسکن ملکی بوده‌اند. در این فصل، ۷۶درصد سرپرستان خانوارهای سفر کرده شاغل، ۱۷ درصد، دارای درآمد بدون کار و 1/4 درصد بیکار بوده‌اند. ۴۸ درصد از شاغلان، مزد و حقوق بگیر و ۴۷ درصد کارکن مستقل و ۵ درصد کارفرما بوده‌اند. بیشترین سفرهای با اقامت شبانه در فصل تابستان سال 1393 با هدف دیدار دوستان و بستگان (۵۳ درصد) و سپس با هدف‌های گردش و تفریح (۲۴ درصد) و زیارت (۱۵ درصد) انجام پذیرفته است. سفرهای با اهداف فوق در مجموع ۹۲ درصد از سفر‌ها را تشکیل داده است. 

حدود ۸ درصد از سفر‌ها در فصل تابستان با اهدافی نظیر درمان، آموزش، خرید و کسب و کار صورت گرفته است. البته بیشترین اقامتگاه اصلی مورد استفاده در سفرهای داخلی با اقامت شبانه خانوارها در فصل تابستان منزل بستگان و آشنایان با ۶۶ درصد، ویلا و آپارتمان اجاره‌ای با ۱۱درصد و ویلا و آپارتمان شخصی با ۶ درصد بوده است.

 بیشترین مقصد سفر‌ها به استان‌های گیلان با ۱۵ درصد، خراسان رضوی با ۱۴ درصد، مازندران با ۱۲ درصد، تهران با ۶ درصد و اصفهان با ۵ درصد بوده است. در همین حال، مشهد، تهران، رشت، قم، ساری، قزوین، بندرانزلی، شیراز، اصفهان و چالوس با بیشترین تعداد سفر، ۱۰شهرستان مهم گردشگرپذیر کشور در تابستان سال 1393 بوده‌اند. 

 ستاره‌های هتل ها واقعی است؟

در این میان نکته مهم اینجاست که بیشتر مسافرانی که توانایی مالی دارند و هتل های گران قیمت را برای اقامت انتخاب می کنند و در عین حال سفرهای خارجی با هتل های مشابه را تجربه کرده اند از وضعیت هتل ها در ایران ناراضی هستند و معتقدند هتل ها در ایران به نسبت ستاره ها امکانات نمی دهند.

وضعیت هتل ها با ستاره کمتر هم که از پیش مشخص است!در هر هر حال،  مدیرکل سابق دفتر آمار و برنامه‌ریزی سازمان میراث فرهنگی با بیان اینکه باید بررسی کارشناسانه درباره قیمت و انواع خدمات هتل‌ها صورت گیردگفته : برای استفاده از خدمات هتل‌های 5 ستاره باید قبل از اینکه کسی بخواهد از آن استفاده کند قیمتش را پرداخت کند؛ متاسفانه در برخی از این هتل‌ها، بین امکاناتی که می‌دهند و پولی که می‌گیرند، هیچ تعادلی وجود ندارد.

 اردشیر اروجی با بیان اینکه برخی از این هتل‌ها پول هتل 5 ستاره را می‌گیرند‌ ولی وقتی شما هتل را می‌بینید متوجه می‌شوید که این هتل به زور در حد 4 ستاره است، ادامه داده: نحوه برخورد خدمه برخی از این هتل‌های اسماً 5 ستاره مناسب نیست و نوع امکانات هم نازل‌تر از یک هتل 5 ستاره است. 

مدیرکل سابق دفتر آمار و برنامه‌ریزی سازمان میراث فرهنگی با اشاره به هتل‌های 3 و 4 ستاره نیز تصریح کرده: درباره این هتل‌ها باید بررسی صورت گیرد که اگر واقعاً قیمت‌شان درست است ولی بالاست مبلغی را به تناسب سفرها به این هتل‌ها کمک کنند یا از طریق تسهیلات ارزان‌قیمت یا کم‌شدن مالیات و غیره حمایتی صورت گیرد تا قیمت آنها پایین بیاید. 

اروجی با بیان اینکه معاونت گردشگری باید توضیح دهد که برای این کار چه راهکاری دارد، گفته: مسئولان دولتی و معاونت گردشگری به نوعی می‌توانند این بالا بودن قیمت را جبران کنند تا هتل‌ها هم بتوانند قیمت‌ها را پایین‌تر بیاورند که در نهایت این پایین‌آوردن قیمت موجب می‌شود گردشگران به هتل‌ها بروند.اتفاقی که تا کنون رخ نداده است

یک سفر ساده چقدر هزینه دارد؟

در حال حاضر با نرخ بنزین ۱۰۰۰ تومانی برای سفر با خودروی شخصی به شمال ایران هر ۱۰۰ لیتر بنزین یعنی نزدیک به ۲ باک خودرو، هزینه ۱۰۰ هزار تومانی روی دست خانواده‌ها می‌گذارد. البته اگر بنزین بیشتر برای سفر به مسافت‌های دور‌تر مصرف نشود. نرخ اتاق و ویلا در مازندران در ایام تابستان برای یک اتاق دور از دریا بدون هیچ امکاناتی تا یک ویلای جمع و جور کوچک از ۳۰ هزار تومان برای هر شب تا 3۰۰ هزار تومان متغیر است و برای ویلاهای کنار دریا که مردن‌تر و شیک‌تر باشند تا 6۰۰ هزار تومان برای هر شب هم هزینه می‌شود.  
 
در این میان خرج خوردو خوراک نیز به ماجرا اضافه می‌شود که در ایام نوروز به مدد رونق بازار از حالت معمولی در شهرهای توریستی بالا‌تر است.  
 
حالا اگر توقع خانواده پایین باشد و به یک چادر مسافرتی برای سکنی گزیدن اکتفا شود نیز هزینه بنزین و خورد خوراک تنها برای سفر به شمال ایران که از تهران چندان دور نیست، برای بسیاری از خانواده‌ها ممکن نیست. این در حالی است که خودروی شخصی موجود باشد وگرنه که باید نرخ بلیت‌ها را که در ایام نوروز بسیار گران‌تر شده‌اند نیز به خانواده تحمیل کرد. البته از نبود مکان مناسب برای چادر زدن در شهرهای توریستی کشور نیز نباید ساده گذشت.  
 
در این میان وضعیت تورهای مسافرتی از این هم بدتراست. به عنوان مثال تور سطح متوسط دو روزه رامسر برای هر نفر در نوروز 2۵۰ تا ۵۰۰هزار تومان آب می‌خورد و به این ترتیب مشخص است که خانوارهای متوسط ایرانی، مانند قشر کارمند وکارگر که از حقوق ثابت برخوردارند و نمی‌توانند با تورم رقابت کنند، قید سفر را می‌زنند و به این ترتیب است که صنعت گردشگری بی رونق می شود و هتل ها بیکار می مانند!
شفاف